Uniform

Sommige mensen zijn meer gelijk dan andere. Zo voel ik het wel eens. Ik heb dat vooral bij groeperingen die eenzelfde geloof aanhangen. Of nog iets preciezer, die beter weten hoe je dat geloof aanhangt.
Je kunt het aan je omgeving laten zien, dat horen bij een groep. Door kleding, brillen en haardracht bijvoorbeeld. Er zijn rare regels voor en het is loyaal om eraan te voldoen. Zo laat je zien dat je een echte aanhanger bent. En de groep houdt jou wel in de gaten. Fijne verbondenheid wel. Als het over gelovige lieden gaat, dan is dit al gauw mijn onwrikbare theorie.

Laat ik nu een klein beetje op weg zijn met het wat beter nadenken over mijn fraaie theorieën. Militairen en politieagenten dragen een uniform. Veel christelijke vrouwen een voorgeschreven rokje. Is dat niet ook gewoon een uniform?

Het uniform van een conducteur of iemand die in de zorg of in een tuincentrum werkt heeft een practisch doel. Dat hoef je niemand uit te leggen. Blijf ik struikelen over christelijke rokjes en dito zwarte pakken. Misschien handig voor god om te weten wie hij wel of niet binnen moet laten?

Ik werkte bij een bedrijf waar een driedelig kostuum vereist was. Alle kleuren toegestaan als het maar donkerblauw of donkergrijs was. Eigenlijk waren zwarte schoenen ook verplicht. Maar eigenwijs als ik ben…
Ik droeg die outfit omdat het werkkleding was. Zo werden de centen verdiend. Dat vond ik acceptabel ook al ben ik helemaal niet van de kostuums en de stropdassen. Het is een belachelijk en verstikkende soort versiering, een stropdas.

Er blijft zo niet veel over van m’n onwrikbare theorie over het uniform van christenen, of zij die zich graag zo noemen. Die sneer kan ik niet laten hoor. Je hebt immers ook nepagenten en namaakmilitairen. Een soort status willen claimen door een uniform. Kijk maar naar sommige demonstranten in hun allegaartje uit de militaire dump.

Wat ik wil zeggen is, dat ik elke dag wat leer. Over mijn eigen denkbeelden. Over een mening hebben en gelijk hebben en het verschil daartussen. Dan waren de vorige twee zinnetjes toch genoeg geweest bij wijze van blogpost?

Ik hoor graag van jou wat je ervan vindt. Misschien heb je net zo’n onwrikbare mening als ik.

Jezelf zijn

Ik vraag me wel eens af wie ik ben. Ik probeer dan om dat ergens aan te meten. Aan prestaties, aan andere mensen en vooral aan het beeld dat ik heb van wie ik zou moeten zijn. Het is nooit goed. Het resultaat van het vergelijken niet en dat ik zo dom ben om dat te doen niet. Om mezelf gerust te stellen denk ik dat het me overkomt, dat willen vergelijken. Dat is natuurlijk niet waar.

Er zijn ook meer zeldzame momenten, dat het voelt dat ik genoeg ben. Omdat ik genoeg ben. Omdat ik mezelf ben. Verder niks.

Dat streven om net zo goed of liever nog beter te zijn dan een ander zit er aardig ingebakken. Het voelde als normaal voor me. Omdat ik niet beter wist. Ik werkte bij een bedrijf waar iedereen van een ander kon zien wat hij of zij verdiende. Dat vond ik een goed principe. Als er dan collega’s waren die net zoveel wilden verdienen als jij, dan was het antwoord van de baas: doe en presteer dan hetzelfde. Ik vond het een stimulerende en eerlijke omgeving.

Ik kwam erachter dat meer en beter me geen stap dichter bij mezelf bracht. Dan zit je op een dag in het vliegtuig en kijk je naar beneden naar minibootjes en booreilandjes. En dan denk je, als het ding nu naar beneden mietert dan kan ik het niet helpen.

Dat inzicht en het nare gevoel kwamen niet vanzelf. Er gebeurden dingen die me hevig raakten. Een klein manneke ging dood. Dat mag niet gebeuren.

In een klap was m’n eigenwaarde verbonden aan meer en beter verdwenen. De noodzaak van het altijd maar streven was van z’n grondvesten gerukt.

Nog altijd trap ik wel eens in de oude val. Ontevreden zijn met mezelf. Dan vraag ik me weer af wie ik ben. Maar ook steeds vaker voel ik dat het niets uitmaakt wie ik ben anders dan mezelf. Dat het zo goed genoeg is.

Het mooie is dat als ik dat voel, anderen het soms ook voelen. Zoals je van iemand anders kunt voelen dat die authentiek is. Mooi woord hè? Authentiek. Wees gerust jezelf.