Maand: maart 2025

Je bent liefhebber, of je slurpt ‘s morgens bij het ontbijt iets wat daarvoor doorgaat van Pickwick naar binnen. Je hebt ze in soorten en maten; theedrinkers.

Je kan op veel manieren theedrinken. Geen idee hoeveel. Ik ken er een paar. Die van bij het ontbijt, even een veel te groot theezakje in een mok op en neer bewegen. Ik hou van sterke thee, maar iets te lang ermee soppen is  niet lekker. Beetje koud water lost het op en je verbrandt dan ook je bek niet.

Ik heb onlangs Orange Pekoe thee gekocht, bij Simon Lévelt. Dan heb je iets goeds. Het Pickwick spul vegen ze op vrijdagmiddag van de vloer. Theestof. Daarom zit het in een zakje. Orange Pekoe is zwarte thee zoals die moet smaken. Probeer zelf maar eens.

Er is nog een mij bekende manier van theedrinken. Samen. Dat is de lekkerste thee. Maakt het helemaal niet uit wat voor soort het is, gembercitroen in een theezakje bijvoorbeeld is heerlijk. Water uit de Quooker maakt het af.

Je kan niet genoeg samen theedrinken.

Ik heb een andere auto gekocht. Dat is mooi. Alleen niet voor m’n portemonnee. Het was niet omdat de vorige niet meer deugde of wat dan ook. Ik vond de vorige mooi, lekker snel en passend bij mijn jeugdige uitstraling.

Er was een klein probleempje, dat lag niet eens aan de auto, maar aan mij. Instappen ging redelijk als je niet meerekent dat ik regelmatig mijn kop tot bloedens toe stootte. Ik liet me naar binnenvallen met een hand aan het dak om de vaart een er beetje uit te halen. Niks aan de hand dus. Uitstappen lukte ook nog wel, als de deur helemaal open kon. Als er een sukkel zijn of haar auto naast de mijne had geparkeerd ging het wat minder.

Maar koop je dan een andere auto omdat je niet meer kunt uitstappen? Ik wel. Anders zit je zo lang in de auto. Ik kwam er vaak toch wel uit en moest dan in een vreemde houding naast de auto gaan staan. Kramp, hoort een beetje bij nierfalen en de bijbehorende medicatie. Natuurlijk faalt de nieuwe nier helemaal niet. Alleen met twee gezonde nieren gaat het nog beter.

Ik laat het minder beschaafde vocabulaire bij het in- en uitstappen even buiten beschouwing. Ik gebruikte het alleen omdat het goed helpt tegen de pijn van de hernia. Een blijvertje, de hernia.

Opereren is te risicovol vanwege mijn afweer onderdrukkende medicijnen. Een eventuele infectie kan daardoor niet effectief worden bestreden. Met die medicijnen tijdelijk stoppen betekent afstoting van mijn nier.

Andere auto dus, met een hoge instap. Ik haat die uitdrukking. Zo’n auto is voor oude mensen, of mensen met een handicap. Niet voor sportieve oudere jongeren zoals ik. Ik loop met gemak nog honderd meter met een nordic walking stok. Hoef ik met een beetje geluk halverwege maar een keer te stoppen. Niks aan de hand dus.

Die prestatie was voldoende voor het verkrijgen van mijn parkeerkaart. Je moet wel wat kunnen, anders krijg je die niet. Een gehandicapten parkeerkaart. Alweer zo’n kutwoord. Dan stel je je iemand voor die niet zo goed kan lopen en staan. Niet zo’n sportieve oudere jongere.

Tuurlijk is het wel eens even klote, maar het mooie is dat er aan mijn manier van kijken naar wat er allemaal wél kan helemaal niks gehandicapt is. Dat helpt beter dan alle parkeerkaarten, auto’s met hoge instap en walking stokken bij elkaar.