Avondje uit gisteren. Filiae vier zingende zussen. De tweede keer dit jaar. Een avondje uit en ook die zussen. Zozo dus al voor de tweede keer een avondje uit hè. Ja, ik neem het er wel van. Moet er even bij vertellen dat het de tweede keer dit jaar is dat het kan.
Ze raken me. Filiae. Dat ligt vooral aan hun sprankelende optreden en een beetje aan mijn raakbaarheid. Hun thema’s lijken speciaal voor mij bedacht. De afgelopen tour was LEEF! Hun nieuwe tour is PUUR. De nieuwe single: Alles op zijn tijd. Vier mooie meiden die samen spelen en zingen. Ze kunnen er wat van.
Schreef een van hen ook nog een boek: Tijd waar blijf je. Alweer voor mij bedacht lijkt het.
Filiae, de thema’s, het boek, mijn nieuwe leven met een donornier. Het combineert lekker. Het is een mooie ontmoeting met mezelf. Ik ben me veel bewuster geworden van wat de dingen me doen. Dát en hoe ze me raken. Voor die tijd voelde ik ze ook wel hoor. Wegstoppen was nog een optie. Gaat niet meer. Wil ik niet meer.
Raakbaar zijn. Daar maken ze goed gebruik van. Filiae. Ze brengen pure emotie. Tranen én lachen. En tranen van het lachen. Lekker dat het wat donker is in de zaal. Ik simuleer een lichte verkoudheid. Dat ik het voor mezelf erken wil nog niet zeggen dat iedereen het maar moet zien. Durf ik nog niet.
Muziek hè. Op zolder staat mijn bas. Inclusief versterker om de pannen van het dak te blazen. Ik ben géén muzikaal talent. Oefening baart kunst, dat wel. In dit geval kunst met een kleine k. De pannen hebben al jaren niks te vrezen. Ik poets af en toe het stof eraf. Dan is ie weer mooi. Dat ik weer wil spelen weet ik al. Wanneer nog niet. Komt vanzelf. Alles heeft zijn tijd.
Meer over Filiae: http://Filiae.nl
