Het leven gaat voort. Ik moet volgende week alweer op vakantie en het wil maar geen zomer worden. Kan je hoog en laag springen, helpt niks. Meestal bouw ik het vakantiegevoel een beetje op door op de lokale weer sites te kijken en me te vergenoegen in de zomerse temperaturen en de zonneschijn aldaar. Voor komend weekend is er een waarschuwing voor heftig noodweer en overstromingsgevaar. “Blijf uit de buurt van rivieren en beekjes”. Ik ben geen kampeerder, dus wegspoelen met tent en al of dobberend in je caravan zal me niet overkomen.
Om het verder droog te houden heb ik honderd waterdichte handschoenen gekocht.
Ook nog een paar trekking stokken je weet wel, van die bergwandelstokken. Daar ga je soepeler van lopen.
Leuke extra’s toch zou je denken. En dat zijn het ook. De handschoenen zijn om een hand droog te houden tijdens het douchen en bij het eten koken. Bij het vervangen van een kraanleertje is het me gelukt om een peesje in m’n linker pink af te scheuren. De kraan is niet gemaakt, ik heb een nieuwe gekocht. Pinkie en Spalkje zijn zes weken veroordeeld tot elkaar. Ze mogen niet nat worden en Spalkje mag er niet af. Ik dronk mijn wijn natuurlijk al met opgeheven pink, maar nu kan het niet eens anders.
De sportieve bergwandelstokken zijn omdat er in de supermarkt geen stoelen staan en ik toch lekker eten en drinken wil kopen. Je kunt er prima op leunen. Gaat verder best goed.
Als we onderweg niet verdrinken en de zon blijkt af en toe te schijnen daarginds ben ik een tevreden mens. Gewoon als en wanneer het kan genieten van de dag. Misschien regent het vannacht en klinkt het ontspannende geluid ervan op het raam van mijn slaapkamer.
Je kan ook wat sfeer bevorderende maatregelen nemen, ik houd de regie liefst zelf in handen; ik weet dat ze in Duitsland heel veel lekkere biertjes verkopen. Komt goed. Prost!
